stacje naziemne
Encyklopedia PWN
telekom. linia transmisyjna służąca do dwukierunkowego przesyłania sygnałów za pośrednictwem fal radiowych (gł. mikrofal), ukształtowanych w wąską wiązkę za pomocą kierunkowych anten nadawczo-odbiorczych.
globalny satelitarny system radiokomunikacji osobistej, przeznaczony gł. do obsługi użytkowników wyposażonych w przenośne (kieszonkowe) terminale.
pierwszy globalny system radiokomunikacji satelitarnej (osobistej), przeznaczony gł. do obsługi użytkowników wyposażonych w terminale ręczne (kieszonkowe);
zespół satelitarnych stacji naziemnych w Psarach-Kątach (k. Kielc), świadczący usługi łączności satelitarnej odbiorcom krajowym i zagranicznym (radiokomunikacja);
VSAT, ang. Very Small Aperture Terminal,
sieć (system) łączności satelitarnej, w której abonenckie stacje naziemne, umiejscowione na lądzie (satelitarna stacja naziemna), tzw. terminale VSAT, są wyposażone w anteny o małej powierzchni (aperturze).
